روش های پرورش کبوتر گوشتی به چه صورت است ؟

پرورش کبوتر گوشتی یا کینگ چگونه است ؟

صاحبان فروشگاه های پرنده ، به خصوص آن هایی که عمدتاً کبوتر می فروشند ، تجارب ارزنده ای در خصوص پرورش کبوتر ، از جمله آشیانه سازی دارند و این گونه افراد می توانند کمک مؤثری به مبتدیان کنند .

اما باید به خاطر داشت که این گونه افراد فقط تجربه عملی دارند و در خصوص پرورش علمی کبوتر، کمک مؤثری نمی توانند بکنند . در ادامه روش های پرورش کبوتر گوشتی را بررسی می گردد .

 

روش های پرورش کبوترهای گوشتی

کبوترهای گوشتی که باید برای چندین سال در گله بمانند و برای جوجه کشی مورداستفاده قرار گیرند ، باید با یک روش اصولی نگهداری و مدیریت شوند که در زیر این روش ها تشریح می شوند :

1. روش پرورش کبوتر گوشتی به سبک آزاد

این روش مزایا و معایبی به شرح زیر دارد ؛

الف – مزایا :

(۱) به کار کمتری نیاز است .
(۲) در مصرف غذا صرفه جویی می شود.
(۳) تحرک کبوترها بیشتر است که نتیجه آن بالاتر بودن بازده تولید خواهد بود.

ب – معایب :

(۱) میزان مصرف غذا برای هر جفت غیر قابل کنترل است.
(۲) به علت تحرک بیشتر، انرژی بیشتری توسط کبوترها مصرف می شود و در نتیجه به مصرف غذای بیشتری نیاز دارند.
(۳) در اثر حمله پرندگان گوشتخوار؛ مثل عقاب، باز، قوش و غیره، تلفات بیشتر است.
(۴) امکان مخلوط شدن با گله های دیگران وجود دارد.

به طور کلی می توان گفت که پرورش کبوتر گوشتی با روش آزاد، تحت هیچ شرایط مقرون به صرفه نخواهد بود. این روش فقط برای کبوتران داشتی به خوبی قابل استفاده است.

2. روش پرورش کبوتر گوشتی با قفس

در این روش هر جفت داخل یک قفس نگهداری می شود و امکان هر نوع کنترل وجود دارد. در این روش تخم ها کمتر می شکنند؛ تلفات جوجه ها کمتر است و به طور کلی بهداشتی تر از روش آزاد است.

قفس های مورداستفاده با ابعاد ۶۰×۶۰ سانتی متر و ارتفاع ۴۵ سانتی متر ساخته می شود و ممکن است در یک یا چند طبقه ساخته شوند. در قسمت انتهایی این قفس¬ها لانه تخم گذاری چوبی با توری سیمی مستقر می شود و برای هر ۴ قفس یک آبخوری خودکار نصب می شود.
دانخوری نیز ممکن است دستی یا خودکار باشد. جمع آوری فضولات در گله های کوچک دستی انجام می شود و در گله های بزرگ ممکن است توسط تسمه نقاله خودکار با کاردک های متحرک انجام شود. تراکم تعداد کبوتر در هر متر مربع از سطح سالن، در روش قفس سه طبقه ۷ تا ۸ کبوتر و در روش آشیانه ای ۵ قطعه است.

 

 

3. روش پرورش کبوتر گوشتی با آشیانه با فضای باز

در این روش که بیشتر در آمریکا و ایتالیا مرسوم است، کبوترها در آشیانه هایی توام با فضای باز که با توری سیمی محصور می شود، نگهداری می شوند. نسبت فضای آشیانه به وسعت فضای باز متغیر است. آشیانه های بزرگ با عایق کاری کامل به طول ۲۵ تا ۵۰ متر، عرض ۶ تا ۷ متر و ارتفاع ۲ متر و یک راهرو در وسط ساخته می شوند.

آشیانه های کوچک به طول ۲ تا ۵/۳ متر، عرض ۳ تا ۴ متر برای نگهداری ۲۰ تا ۴۵ جفت کبوتر ساخته می شود. آشیانه ها با دو دریچه به ابعاد ۲۰×۲۰ سانتی متر به محوطه باز که اطراف و سقف آن را توری سیمی محصور می کند، مرتبط می شوند.

در این آشیانه ها، از ماسه، سنگریزه، کاه و کُلش می توان به عنوان بستر استفاده کرد. همچنین می توان از کف های توری پلاستیکی به ارتفاع ۳۰ تا ۵۰ سانتی متر از سطح سالن استفاده کرد. فضولات کبوترها برای مدت یک سال زیر کف توری جمع می شود و تخلیه فضولات سالی یک بار انجام می شود.

از دو دیواره لانه ها، ممکن است یکی چوبی و دیگری توری سیمی باشد، اما محل تخم گذاری کبوترها معمولاً در سمت چوبی دیواره مستقر می شود.

برای هر جفت کبوتر باید ۲ لانه، هریک به ابعاد ۲۸×۲۸ سانتی متر و ارتفاع ۲۸ سانتی متر در نظر گرفته شود. بستر لانه ها باید از چیزهای نرم مثل کاه و کلش و غیره پوشیده شود تا تخم ها شکسته نشود و محل نرمی برای خوابیدن کبوترها فراهم شود.

در آشیانه باید محل هایی را برای نشستن کبوترها در نظر گرفت. برای ایجاد محل نشستن کبوترها می توان تخته هایی به طول ۸ تا ۱۰ سانتی متر، به عرض ۵ سانتی متر و به ضخامت ۳ سانتی متر به فواصل مناسب در دیوار کار گذاشت.پرورش کبوتر گوشتی در ایران

این تخته ها را می توان در طبقات مختلف نصب کرد تا در هر طبقه یک سری کبوتر بتوانند روی آن ها بنشینند. اما جهت نصب تخته ها باید به گونه ای باشد که فضولات کبوترهای بالایی روی کبوترهای پایینی نریزد.

در روش قفس، به خصوص قفس های گروهی نیز به نصب محل های نشستن کبوترها نیاز است. شاید بهترین اقدام برای ساختن یک کبوتردانی، کسب تجربه از کسانی است که در نگهداری کبوتر مجرب هستند.

 

پرورش کبوتر گوشتی در ایران

در کشور ما، پرورش کبوتر گوشتی هیچگاه شکل صنعتی و علمی نداشته و می توان به جرأت گفت که در خصوص پرورش علمی کبوتر ، کسی چنین تخصصی را ندارد. در گروه پرورش طيور، در دانشکده های کشاورزی نیز تا آنجا که مؤلف اطلاع دارد .

حتی در کشورهای خارج نیز، روی پرورش کبوتر تأكيد قابل توجه ای نشده و درس یا واحدی تحت عنوان پرورش کبوتر ارائه نمی شود، اما احتمالاً معدود دانشجویانی بوده اند که پایان نامه های خود را روی موضوعاتی مربوط به کبوتر و بیشتر روی بیماری های عفونی و انگلی کبوترها گذرانده اند.

به همین دلیل، اصولاً اطلاعات علمی چندانی راجع به کبوتر وجود ندارد.

یکی از مهم ترین دلایل کارهای تحقیقاتی و علمی اندک در خصوص این پرندگان ، این است که نه این پرندگان را می توان از لحاظ تولید تجارتی با طیور تجارتی مقایسه کرد و نه می توان آن ها را با پرندگان زینتی مثل، قناری ، مرغ عشق ، طوطی و غیره قیاس کرد .

لذا به دلیل تولید و بازده اقتصادی اندک نسبت به طیور تجارتی و نیز به دلیل کمتر بودن ارزش زینتی کبوتر نسبت به پرندگان زینتی ، کبوتر و برخی از پرندگان دیگر کمتر مورد توجه قرار گرفته اند .

و به همین لحاظ اطلاعات علمی مربوط به پرورش کبوتر گوشتی ، بیماری ها و نژادهای کبوتر بسیار محدود است و بیش تر اطلاعات موجود ، تجاربی است که کبوترداران حرفه ای به دست آورده و سینه به سینه نقل کرده اند .

نکات مهم در خصوص پرورش کبوتر کینگ

1.اولین فاکتور سایز هست که باید چند برابر یک کبوتر معمولی باشه در عکس زیر سایز مشخصه

 

۲ .وزن یک کبوتر کینگ در سبک ترین حالت ۶۰۰ گرم اون هم اگر سایز بزرگ ولی لاغر باشه مورد تایید هست و گر نه بالای ۸۰۰ گرم باید باشه معمولا جوجه ها ی تازه دونخور وقتی تازه شروع به دون خوردن میکنن بین ۷۵۰ تا ۹۰۰ گرم وزن دارن و تا ۲ سالگی وزن میگیرن

ولی کبوتری که کاملا سینه پر گوشت داره و وزنش ۶۰۰ گرم هست انتظار وزن بیشتر نباید ازش داشت و این کبوتر درجه ۱ نیست و قیمت بالایی نداره.

 

۳.رنگ هم در کبوتر کینگ مهم هست البته در ایران بیشترین مشتری رو کینگ سفید بعد زرد و بعد رنگ های دیگه داره و نکته مهم اینه که جز کینگ استرایزر هیچ کینگ خالص دیگه ای دوکت نیست یعنی بالها یک رنگ و بقیه بدن رنگ دیگه مثل عکس زیر که بهش میگن کینگ ولی کینگ اصل نیست .

 

4 . و نکته دیگه اینکه دقت کنید چه نژادی پرورش میدید .

فرض کنید یک فضای ۵ در ۱۰ متر دارید داخل این سالن شما میتونید ۱۰۸ جفت کبوتر ریز جثه مثل یوتی لیتی نگه دارید و برای هر کبوتر در هر دوره ۴۵ روزه ۶ کیلو دانه مصرف میکنید و در هر دوره ۱۰۸ جفت کبوتر یوتی لیتی برداشت میکنید که حساب گوشت میشه تقریبا ۶۵ کیلو گوشت

حالا اگر در همین فضا با همون نیروی انسانی و قفس و کلیه تجهیزات که هیچ فرقی نمیکنه ۱۰۸ جفت کینگ نگه دارید فقط باید دونه بیشتر بدید چیزی حدود ۲ کیلو بیشتر برای هر جفت که ۲۱۸ کیلو دونه فرق میکنه در پایان دوره حدود ۱۰۸ کیلو گوشت خواهید داشت

یعنی دو برابر با کلیه امکانات قبلی به اضافه حداکثر ۳۰ درصد دان بیشتر ۱۰۰ درصد محصول بیشتر و سود بیشتر